Undanfarið hefur salan á ítölskum vínum vaxið til muna. Ein ástæðan er sú að gæði ítalskra vína hafa aldrei verið meiri en núna. Hver árgangur síðan 1995 hefur verið langt fyrir ofan meðallag hvað gæði varðar. Margir framleiðendur hafa einnig tekið sig á og passað upp á að jafnvel ódýrustu vínin séu sambærileg að gæðum og vín í sama verðflokki frá öðrum löndum t.d. Chile og Argentínu.
Prosecco er ekta „hvers dags“ freyðivín, þokkalega bragðgott, létt og þægilegt í munni og ekki of þungt fyrir budduna heldur. Oftast er að mínu mati lítill munur á gæðum á milli prosecco tegunda, og lítill verðmunur í þokkabót. Zonin prosecco er samt sem áður eitt af þeim Prosecco sem skera sig aðeins úr og mig hefur hlakkað til að fá það í ríkið svo að ég geti fjallað um það.
Á næstunni verður fjallað um Ítalíu og ítölsk vín, en áður en byrjað verður á því er við hæfi að fjalla aðeins um ítölsk vínlög.
Ítölsk vínlög eru vægast sagt flókin og ósanngjörn. Þó að lögin væru upphaflega sett til að aðskilja bestu vínin á svæðunum frá venjulegum og ódýrum vínum, þá voru skilyrðin svo ströng að vínframleiðendur höfðu ekki svigrúm til að þróa og breyta vínum sínum til hins betra. Í Toskana voru vínframleiðendur mjög áhyggjufullir yfir þessum þröngsýna hugsunarhætti. Byrjuðu þá nokkrir framleiðendur að rækta vínþrúgur sem voru óhefðbundnar fyrir Íalíu, t.d. Cabernet Sauvignon og blanda þær með hefðbundnum Sangiovese.
Eins og sagt er á góðri ensku „good things come to those who wait“ og þó það hafi tekið smá stund að skrifa um vín mánaðarins í September var það þess virði (að minnsta kosti fyrir mig). Hvernig er best að lýsa víni mánaðarins? Einfalt, algjört skrímsli! Þetta vín er frekar dýrt og þó það sé frábært núna, á það eftir að verða betra eftir 15 ár, já þú last rétt, 15 ár! Þetta vín ásamt Duckhorn Merlot og önnur hágæða bandarísk vín sýna enn og aftur að þau bestu geta þroskast og elst vel. Svo hvernig bragðast vínið?
Í gegnum árin hef ég haldið ótal mörg vín námskeið og það er eitt sem ég er búin að læra, almenningur hefur engan áhuga á að lesa né hlusta á okkur tala mjög ítarlega um vín. Fólk nennir ekki að hlusta á tal um helsta muninn á milli mismunandi jarðvegs, hversu mikil sól skín á suður eða norður hlíðar, eða hvernig og hversu mikið ný eik er notuð og hvaðan hún kemur. Fólk vill fá að vita hvaða svæði er best, hvaða vínþrúga er best á því svæði, hvernig löggjöfin er (ef það er löggjöf) á svæðinu til að skilja mismunandi gæði vínsins og hvaða vín hentar best með þeim mat sem þau eru að borða.
Það er svolítið erfitt að fagna sumrinu þegar það er sífellt skýjað, blautt og kalt, og ekki batnar það þegar takmörkunum er skellt á enn einu sinni! En við reynum samt, vegna þess að þó að veðrið og ríkistjórnin (eða réttara sagt COViD 19) eru sífellt að gera okkur lífið leitt, höfum við alltaf einhverjar ástæður til að fagna, t.d. brúðkaup, afmæli, brúðkaupsafmæli eða jafnvel er bara gott að fagna því að við erum ennþá á lífi! Þess vegna er alltaf gott að hafa smá bubbly til að dreypa á!
Einstaka sinnum verð ég heppinn, þegar vín sem ég spái vinsældum, verða mjög vinsæl. Eitt dæmi er 1.000 Stories Zinfandel. Ég var með þeim allra fyrstu til að smakka vínið og sagði umboðsaðila strax eftir á að þarna væru þeir með vín sem hentaði íslenska markaðinum og íslenskri matargerð mjög vel, og þar af leiðandi yrði það vinsælt, og raunin varð sú, það sló algjörlega í gegn. Það sló ekki í gegn mín vegna, ég var bara svo heppinn að spá rétt.
Nú sit ég og er að smakka annað Zinfandel sem ég er sannfærður um að muni slá í gegn, en í þessu tilfelli hefur umboðsaðili ekki alveg eins mikla trú á því og ég, og hefur þar af leiðandi ekki sett það í reynslusölu ennþá.
Inn á milli þess að fá að smakka öll þessi yndislegu nýju vín sem eru á markaðinum, fæ ég eitt og eitt „gamalt og gott“ vín sem hefur verið til sölu árum saman í Á.T.V.R.. Ég smakka þau til að athuga hvernig þau standa sig í samanburði við ný vín sem eru að koma frá sama svæði. Sum standa sig vel önnur ekki eins vel. Eitt vín sem er að standa sig prýðilega vel er Ruffino Riserva Ducale Chianti Classico.
Ég hef verið mjög lánsamur að hafa fengið að smakka fullt af góðu víni og kynnast mörgu góðu fólki og vínumboðsaðilum vegna vínáhuga míns. Einn af þeim er eigandi Ber ehf.. Í 20 ár hefur Ber flutt inn gæða vín frá ýmsum svæðum á Spáni, frá Ampurdan svæðinu til Yecla svæðisins og allt þar á milli. Ef það er ræktað vín á svæðinu á Spáni, er Hafliði í Ber sennilega búinn að finna það og flytja inn hágæða vín þaðan.
Mér finnst kominn tími til að hætta að flokka ódýrt lífrænt ræktað vín sem „öðruvísi“ vín. Fyrir 20 árum síðan voru flest ódýr, lífrænt ræktuð vín vissulega í mun lakari gæðum en ódýr vín sem voru framleidd á venjulegan hátt fannst mér. En gæðin í dag eru orðin það góð að það er varla hægt að finna mun á því og „venjulegu“ víni.
Það er stutt í Eurovision og auðvitað vantar fólki eitthvað til að skála fyrir þegar við vinnum (eða lendum í sextánda sæti)! Spurningin er hvort við eigum að hvíla prosecco og cava og fara í örlítið dýrara freyðivín í ár? Freyðivínið sem ég ætla að mæla með núna hef ég fjallað um áður og kemur frá landi sem er alls ekki þekkt fyrir bubbly vín, sem sagt Argentína!
Fyrir þó nokkrum árum síðan sagði hinn heimsfrægi vín gagnrýnandi Robert Parker um Valpolicella að þetta væri í besta falli „industrial garbage“ (verksmiðju sorp). Satt að segja í þá daga var ég sammála honum, Valpolicella var frekar ómerkilegt vín. En tímarnir breytast og Valpolicella framleiðendur áttuðu sig á því að ef þau myndu ekki bæta sig þá myndu þau hellast úr lestinni og vera með óseljanlega vöru. Í dag er hægt að finna fullt af virkilega góðu Valpolicella, bæði venjulegu og Ripasso útgáfunni.
Það er sjaldan sem ég fjalla um Bordeaux vín í 2.000 til 2.500 kr. flokknum. Einfaldlega vegna þess að mér finnst þau ekki peninganna virði. Til hvers að kaupa Merlot eða Cabernet sem kostar jafn mikið og ýmis vín frá Chile eða Argentínu sem eru mun betri? Þess vegna er svo góð tilfinning að finna ódýrt Bordeaux vín sem er í sambærilegum gæðum og ódýr vín frá Chile og Agentínu.
Í þessu tilfelli eru ekki bara eitt heldur tvö vín, eitt rautt og eitt hvítt sem koma frá sama framleiðanda.
Ég er einn af mörgum sem finnst Duckhorn Merlot með þeim allra bestu Merlot í Bandaríkjunum, og þó flestir vínáhugamenn kannist við það vín, vita fáir hér á landi að Duckhorn er með mjög breitt úrval af víni yfir höfuð. Vín úrvalið þeirra teygist alla leið frá Paso Robles, Central Caost, Napa og Sonoma alveg upp í Washington fylki! Fyrir alls ekki löngu síðan tók umboðsaðili Duckhorn ákvörðun um að flytja inn vín frá fleiri svæðum sem þeir eiga, og ég fékk tækifæri á að smakka vínin hægt og rólega.
Cune er fyrir löngu búið að festa sig í sessi á Íslandi, enda gott vín á góðu verði. Þó yngri vínin eins og Crianza eða Reserva séu í sjálfu sér góð, þá hef ég alltaf hallast meira að Gran Reserva hjá þeim, mér finnst það þyngra, bragðmeira og þroskaðra.
Halda áfram að lesa
Ef þú vilt komast að því hvernig Stout bjór með 25% alkohól, sem á að bragðast eins og súkkulaði hjúpuð kleinu frá Siglufirði er, ekki koma til mín, ég er ekki dómbær á svona bjóra. En ég held að ég geti alveg dæmt lager og pilsner bjóra.
Halda áfram að lesa
Þó það sé ekki mikið að gerast í páska bjór smakki fram að páskum (fyrir mig alla vega), þýðir það ekki að það sé ekki mikið að gerast í smakkinu almennt. Það er alltaf eitthvað nýtt að poppa upp eða eitthvað eldra og rótgróið að breytast og aðlagast nýjum markaði, m.a. er cider að ná nokkrum vinsældum. Eitt gott dæmi um miklar breytingar er cider markaðurinn, þó cider sé vissulega ekki nýtt af nálinni er núna verið að aðlaga það nútíma kröfum, fyrir nútíma fólk. Gott dæmi er Thistly Cross cider, hér fyrir neðan er fjallað örlítið um tvö mjög ólík cider frá þeim sem fást hérna heima.
Það kom mér í opna skjöldu að þegar ég ætlaði að hvíla bubbly umfjöllun í smá tíma, hversu margir höfðu samband við mig og báðu mig um að halda umfjöllunum áfram. Eins og einn aðili sagði, „það hafa ekki allir efni á að fara á VOX í kampavíns smakk, þú gefur okkur fólki tækifæri á að smakka dýrari og ódýrari en samt skemmtileg freyðandi vín“. Ég neita því ekki að það gladdi mig að vita að fólk hafði gaman af að fylgjast með.
Þá erum við komin aftur á fullt með umfjallanir, og ætlum við að byrja með vín mánaðarins. Í þessu tilfelli förum við til Ítalíu og tökum fyrir eina af uppáhalds vínþrúgunum mínum, Primitivo (betur þekkt sem Zinfandel í Bandaríkjunum).
Guð sé lof nýja árin er byrjaður! Ég held að það hreinlega getur ekki verið verra en 2020 (7,9,13). Til að fagna því verður vín mánaðarins að þessu sinni frá gamla heimurinn eða réttara sagt eitt góðan Brunello frá Toskana í Ítalia!
English below:
Að undanförnu hef ég fjallað aðeins um freyðandi vín á mismunandi verði frá mismunandi svæðum. Nú þegar að það styttist í stærsta daginn til að skála, ætla ég að fara aftur í kampavíns héraðið og fjalla um tvö vín frá einum af uppáhalds kampavíns framleiðandanum mínum, Laurent-Perrier! Það verður gaman að skála í öðru hvoru þessara hágæða kampavína!!
Við skulum byrja á:
English below:
Í ár ætla ég að breyta aðeins til og mæla með víni sem mér finnst henta með matnum sem snæddur er á jólum og áramótum. Þetta er frekar langur listi, en ég vona að allir finni eitthvað sem hæfir matnum sem er á boðstólum.
Við skulum byrja á:
English below.
Þrjú framúrskarandi vín.
Það styttist í jólin og maður hefur ekki undan að smakka gæða vín! Yfirleitt þegar ég fjalla um framúrskarandi vín þá tek ég bara eina tegund fyrir. En ég vildi gefa fólki tækifæri til að kynna sér og smakka þessi þrjú frábæru vín yfir hátíðirnar. Svo ég ákvað að fjalla um þau í einni grein. Eigum við ekki að byrja?
Kientz Cremant D´Alsace Brut NV (non vintage)
Alsace, Frakkland.
Í þriðju „bubbly“ umfjölluninni ætlum við að fara til uppáhalds hvítvíns svæðisins míns, Alsace. Að segja að Alsace hafi frábært úrval af hvítvíni er vægt til orða tekið, en margir gera sér ekki grein fyrir því að þar eru einnig framleidd framúskarandi freyðivín.
English below
Það styttist í jólin og jólabjór smakkið heldur áfram.
Í þetta sinn smakkaði ég 5 bjóra, 1 íslenskan og 4 erlenda, og gæðin voru ansi misjöfn verð ég að segja, en engu að síður gaman að smakka og rífa upp jóla stemminguna! Allir bjórarnir fást í helstu Á.T.V.R. búðum.
Við skulum byrja með:
A few Christmas suggestions for wine, cocktail and beer lovers! (English below)
Það er til fullt af góðum jólagjöfum fyrir áhugafólk um vín, bjór og kokteila, sumt eiga allir, t.d. góð glös, frábæra tappatogara og smart kokteil hristara. Með árunum verður erfiðara og erfiðara að finna eitthvað skemmtilegt handa makanum sem á nánast allt. Ég ákvað að gramsa örlítið og athuga hvort ég gæti ekki fundið eitthvað til að létta ykkur lífið í jólainnkaupunum og koma með nokkrar tillögur. Með það í huga að „versla heima“ til að styðja innlenda innflutningsaðila er hægt að finna þetta allt hér á Íslandi.
Wine of month December 2020: English below
Vina Ardanza Reserva, 2010 Rioja, Spánn.
Ég hef alltaf sagt að við hér á Íslandi erum mjög heppin með gott úrval af spænskum vínum sem eru í boði hér. Fyrir utan eitt og eitt kassavín, þá er með eindæmum gott úrval. Og það er alveg sama hvort það er ódýrt, meðal dýrt eða dýrt vín, þá er það nánast alltaf góð kaup miðað við verð.
English below:
Mér skilst að það séu til 88 jóla bjórar til sölu í Á.T.V.R., fyrir svona litla þjóð eru þetta svakalega margar tegundir. Þegar ég var að smakka fyrir tímarit og blöð í denn voru ekki nema 15 til 20 tegundir! Satt að segja þá kæmi það ekki til greina að smakka þá alla.
Í síðustu „bubbly“ umfjöllun fórum við beint í dýrari vínin, þ.e. kampavín, en núna ætlum við að fara í hina áttina eða ódýrari vínin, í þessu tilfelli Prosecco.
English below
M. Chapoutier, Belleruche 2019 Cotes-du-Rhone.
Wine of the month november 2020.
Mér finnst ég hafa verið rosalega duglegur að lýsa ást minni á bragðmiklu þungu rauðvíni að undanförnu. Það mætti halda að það sé það eina sem ég drekk!! Reyndar er það af og frá, eins og ég segi alltaf á mínum vín námskeiðum, það er staður og stund fyrir allar tegundir af víni.
Taittinger Brut NV, Champagne, Frakkland.
Ég verð að viðurkenna, að þó mér hafi ekki verið boðið á kampavíns kvöld á VOX um daginn (enda sennilega ekki haft efni á því hvort eð er), fannst mér hugmyndin frábær. Það veitir ekki af að fá sér smá „bubbly“ á þessum tíma ársins til að lyfta sér aðeins upp! Þetta eru erfiðir tímar, svo bætist við að það er komið skammdegi og vetur skammt undan! Svei mér þá, er ekki tilvalið að fá sér eitthvað sem fær okkur til að brosa örlítið?
Það er fátt sem gleður fólk nú til dags, meira að segja erfitt ár virðist ætla að fara fram úr sjálfu sér með leiðindum í lokin. En eitt sem er að gera erfiða tíma bærilega eru góðir vinir og samstarfsfólk. Ég er t.d. mjög lánsamur í báðu, einnig hafa þó nokkrir af mínu samstarfsfólki tengst mér sem góðir vinir líka. Þeir sýndu það á afmælinu mínu um daginn þegar þeir gáfu mér svo góða gjöf að ég varð að gera það að víni mánaðarins!!
